کریستیانو رونالدو : من خودم را برای بهتر بودن در جهان فدا کرده ام

برای بهتر بودن و نامی شدن باید تلاش کرد، باید از خود گذشتگی داشته باشی، باید برای هدف بزرگی که در سر داری مبارزه کنی، خسته نشی و تا رسیدن به هدف از مبارزه دست نکشی و سختی های مسیر را پشت سر بگذاری و در نهایت به هدف ارزشمندی که داشتی برسی اما مطمئنا رسیدن تنها یک سوی ماجراست و بعد از آن نیز باید خستگی ناپذیر بکوشی و همچنان از خود گذشتگی داشته باشی تا بتوانی در آن نقطه ای که رسیدی برای سال های سال بمانی و حتی بهتر و بهتر شوی.

در دنیای فوتبال؛ کریستیانو رونالدو یکی از نمونه های بارزی ست که می توان از آن نام برد، فوق ستاره ای که خواست و تلاش کرد تا به بهترین سطح از زندگی شخصی و ورزشی یک فوتبالیست رسید. او در مصاحبه اخیر خود به برخی نکات مهم زندگی اش اشاره کرد.

بوکسور

تصور نمی کنم که می توانستم بوکسور باشم، سخت است، باید با این نقش و خصوصیات به دنیا بیایید، فکر می کنم که من فوتبالیست حرفه ای به دنیا امده ام. و تصورم بر این است که از ابتدا با این خصیصه متولد شدم و همیشه به خودم گفته ام که این فرصتی ست که به من داده شده و من باید از ان استفاده کنم. بوکس می تواند سخت تر باشد به این دلیل که هنگام مسابقه تنها هستید، باید تنها تمرین کنی، هر چند که تیم و مربیان خود را داری اما انها در هنگام بازی در کنار شما نیستن حتی اگر با انها تمرین کنی، اما در حرفه ما فرق می کند، ما در کنار هم تمرین می کنیم می خندیم و حتی سرگرم کننده تر نیز ست این نوعی از خود گذشتگی نیز به حساب می اید.

بوکس

زمانی که در منچستر بودم مربی با من بوکس هم کار می کرد، تمرین بوکس برای فوتبال خیلی خوب است زیرا حواس شمار را بهتر جمع می کند و باعث تیزبینی شما هم میشود و در ضمن حرکت کردن و سریع بودن را نیز به شما یاد می دهد.

گذشته

من در جزیره مادیرا متولد شدم، یازده سالم بود که برای صحبت با والدین ام به اسپورتینگ رفتم و انها نیز برای علاقه و خواسته من احترام قائل بودند و برای انها نیز جذاب بود که من به این رشته علاقه دارم، باید خانواده ام را ترک می کردم و این سخت ترین کاری بود که باید در طول زندگی انجام می دادم، سخت ترین لحظه زندگی من زمانی بود که به لیسبون نقل مکان کردم و بعد پدرم را از دست دادم.

احساسات و هیجان ها

من فکر می کنم که داشتن احساسات بسیار خوب است، من پنهان نمی کنم که کی هستم، مردم می گویند که مردان گریه نمی کنند، اما چه کسی گفته که مردان گریه نمی کنند؟ همه ما احساسات و عواطف داریم باید بیاموزیم که انها را ابراز بداریم. من برای اینکه بهترین باشم بارها فداکاری کردم، از خود گذشتگی کردم. مهم ترین مسئله برای من بودن یک انسان خوب در دنیا است.

کودکی سخت

ما در محیط و فرهنگ های متفاوت و متخلفی بزرگ شدیم، سخت بود زیرا ما از خانواده ای بودیم که شرایط مالی بسیار خوبی نداشت، ما ثروتمند نبودیم، پس باید برای زندگی مبارزه کنی، شرایطی که در آن رشد می کنید شخصیت شما در حین اینکه می سازد سخت می کند.

کند شدی

تابستان گذشته با آنتونی جوشوا در دوبی صحبت می کردم، زمانی که در 33 سالگی شروع به فکر کردن می کنید، می خواهید در دنیای ورزش همچنان ادامه بدهید و باشید، زمانی که هنوز می خواهی فوتبال را بازی کنی، مردم به من نگاه می کنند و خواهند گفت که کریستیانو بازیکن فوق العاده ای که حالا کند شده! من این را نمی خواستم. باید بیشتر مراقب بدن و امادگی خودم باشم، مطمئنا این مشکلی نیست اما همه چیز به ذهن و باور شما بستگی دارد، به تجربه و انگیزه های شما که به نظر من پیچیده ترین چیز است. در ورزش میشود باتجربه و پخته تر شد، به فدرر در تنس نگاه کنید 37 یا 38 سال دارد اما در اوج است و البته تعداد اندکی بوکسور هم در چنین شرایطی هستند. پختگی و باتجربه بودن مسئله مهم و پیچیده ای ست.

بهترین در جهان

من خودم را برای بهتر بودن در جهان فدا کرده ام، اما همچنان که گفتم برای من مهم ترین مسئله یک انسان خوب بودن، است.

«به اشتراک گذارید»

طناز احدی مقدم«خبرنگار»

ارتباط با نگارنده: